.N.a.t.u.r.a.l.n.e. .A.n.t.y.b.i.o.t.y.k.i.

Każdy z nas ma w swojej kuchni i używa od czasu do czasu czosnek, cebulę, oregano, miód czy imbir, lecz nie wszyscy zdają sobie sprawę z ich właściwości leczniczych. Czy mają tak silne działanie na ludzki organizm, że mogłyby z powodzeniem zastąpić antybiotyki przepisane przez lekarza? Nie bez powodu przecież określane są mianem naturalnych antybiotyków. O naturalnych antybiotykach bardzo często się zapomina, mimo ich stałej obecności w kuchni.

Jeśli chcemy wzmocnić układ odpornościowy i wspomóc leczenie zakażeń bakteryjnych bez uszczerbku dla zdrowia, warto sięgnąć po tzw. antybiotyki naturalne – rośliny zawierające związki, które likwidują wiele bakterii i grzybów (w tym wiele odpornych na przepisywane przez lekarzy antybiotyki), nie wywołując skutków ubocznych.

Czosnek - Liderem wśród naturalnych leków zwalczających bakterie bez wątpienia jest czosnek. Przed erą antybiotyków to właśnie czosnek był stosowany w celu zapobiegania i leczenia licznych groźnych chorób, m.in. grypy. Nic dziwnego - czosnek działa silniej od penicyliny. Swoje lecznicze właściwości zawdzięcza mieszaninie pochodnych siarkowych, m.in. alliinie, która podczas zgniatania czosnku rozpada się m.in. na silnie zapachowy i bakteriobójczy związek zwany allicyną.

Cebula - "One onion a day keeps doctor away" mówi jedno z mądrych angielskich przysłów ludowych. Oznacza to mniej więcej tyle "Jedna cebula dziennie trzyma od ciebie z dala lekarza". Niewątpliwie coś w tym jest, bo cebula jest doskonałym dodatkiem do żywności, a na dodatek ma spore właściwości antybakteryjne i antyseptyczne. W niektórych społecznością jest wiara w to, że trzymanie w domu pociętej cebuli powoduje, że całe miejsce uwalnia się od bakterii. Naukowcy przeprowadzali próby i rzeczywiście cebula w dodatku z sokiem z cytryny była w stanie zwalczać bardzo agresywne i odporne na antybiotyki bakterie Escherichia coli.

Kapusta kiszona/Biała kapusta - to jedno z podstawowych warzyw w kuchni polskiej i jest tak nie bez powodu. Wspomaga ona swymi niesamowitymi właściwościami ludzkie możliwości detoksykacyjne, a także ma niebagatelne działanie antybakteryjne. Zdolności lecznicze kapusty są bardzo rozległe i lista przypadłości, na które pomaga jest bardzo długa. Kapusta jest doskonałym antybiotykiem zwłaszcza, jako kiszonka. Wtedy jeszcze wzrasta jej wartość, jako naturalnego lekarstwa wspomagającego ludzki system immunologiczny.

Ogórki kiszone - Mają podobny zestaw witamin i tak jak kapusta kiszona pomagają oczyścić przewód pokarmowy. Ogórki kiszone zawierają również potas i magnez, które pomagają zmniejszyć ciśnienie krwi.

Zakwas buraczany - Zakwas z buraków jest dobry przy anemii i nerwicy, zapobiega zakrzepom krwi, przeciwdziała rozwojowi bakterii, wspomaga pracę wątroby i nerek. Działa pobudzająco oraz zwiększa odporność organizmu. Wspomaga leczenie nowotworów złośliwych. Ułatwia trawienie, przeciwdziała miażdżycy.

Cynamon - Olejek eteryczny uzyskiwany z kory cynamonowej ma właściwości przeciwzapalne, antybakteryjne i antygrzybicze. Pomaga w walce z wypryskami, trądzikiem, ogranicza wzrost i rozmnażanie drożdżaków (m.in. grzyba Candida albicans). Cynamon stosuje się również w przypadku niestrawności, wzdęć, biegunce i mdłościach. Łagodzi nadkwaśność soku żołądkowego. Stosowany zewnętrznie łagodzi bóle mięśni i ścięgien.

Imbir - Właściwości lecznicze imbiru znane są ze względu na dużą ilość licznych olejków eterycznych. Kłącze imbiru, zarówno świeże jak i suszone odkaża, zwalcza bakterie chorobotwórcze, pobudza wydzielanie soków trawiennych i żółci, odtruwa wątrobę, poprawia ukrwienie kończyn, skóry, mózgu. Działa przeciwgrzybiczo, przeciwwirusowo, przeciwzapalnie. Pomaga na stany zapalne zatok. Wcierany w skórę działa rozgrzewająco, i przeciwbólowo. Warto wcierać go w skórę przy przeziębieniach, zmarznięciu, reumatyzmie. Pomocny jest w leczeniu chorób  wirusowych, grzybiczych i bakteryjnych.

Chrzan - Występujący w chrzanie glikozyd synigryna posiada właściwości rozgrzewające i odkażające, łagodzi objawy wszelkich infekcji. Posiada działanie antywirusowe, grzybobójcze, bakteriobójcze, wykrztuśne. Wzmacnia odporność organizmu, niszczy wolne rodniki, pomaga w przeziębieniach, w zapaleniu płuc i oskrzeli, leczy zapalenie zatok. Wspomaga także układ trawienny, pobudza apetyt, pozytywnie wpływa na metabolizm, poprawia przemianę materii, usprawnia trawienie oraz funkcjonowanie pęcherzyka żółciowego.

Żurawina - Silne właściwości antybakteryjne owoce żurawiny zawdzięczają proantocyjanidynom i kwasu hipurowego. Spożywanie żurawiny pomocne jest w leczeniu infekcji wywołanych m.in. przez E. coli (głównie zakażeń dróg moczowych). Kwas hipurowy zapobiega rozwojowi bakterii na ściankach pęcherza moczowego, co przeciwdziała infekcjom. Dodatkowo fruktoza i procyjanidyny zapobiegają przywieraniu bakterii do komórek, dzięki czemu żurawina zapobiega próchnicy i chorobom dziąseł. Sok z żurawiny zmniejsza ryzyko zawału i hamuje rozwój komórek nowotworowych. Żurawina nie tylko uniemożliwia rozwój bakterii, ale również ma działanie grzybobójcze, chroniąc tym samym przed zakażeniami grzybiczymi.

Propolis - W składzie kitu pszczelego wyodrębniono ok. 300 substancji (m.in. żywice, balsamy, wosk, olejki eteryczne, pyłek kwiatowy). Jego silne antybakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwgrzybiczne właściwości wynikają najprawdopodobniej z współdziałania ich wszystkich. Propolis zwalcza choroby infekcyjne (m.in. opryszczkę, grypę, zapalenie oskrzeli, zapalenia zatok i migdałków). Pomaga w stanach zapalnych dziąseł i poradontozy. Można go stosować w przypadku wyprysków, czyraków, pomaga w zaburzeniach przewodu pokarmowego (m.in. wrzodach, zaparciach, nieżycie żołądka), wzmacnia układ odpornościowy, przyspiesza gojenie się ran, wiąże trujące metale.

Oregano - Tymol i karwakrol zawarte w olejku eterycznym oregano mają właściwości przeciwgrzybiczne (zwalcza np. Candidę wywołująca drożdżycę), antybakteryjne (likwiduje szczepy E. coli, salmonelli, gronkowca złocistego, a nawet Helicobacter pylori) i przeciwpasożytnicze (pomaga np. w przypadku lambliozy). Oregano stosuje się również w przypadku zapaleniu oskrzeli, zaburzeniach trawienia (przynosi ulgę w zespole jelita drażliwego, wzdęciach, działa przeciwbiegunkowo). Stosowany zewnętrznie uśmierza bóle reumatyczne i migrenowe.

Szałwia lekarska - Substancją leczniczą jest olejek eteryczny zawarty w liściach szałwii. Związki, które wchodzą w jego skład, przyspieszają leczenie grypy, zakażeń, goi afty, łagodzi objawy zapalenia dziąseł, migdałków i gardła. Napar z szałwii wspomaga trawienie, przeciwdziała wzdęciom, odbijaniu się, łagodzi nadmierną potliwość nocną związaną z menopauzą, reguluje menstruację.

Lipa - Kwiat lipy jest szczególnie polecany przy przeziębieniach, grypie, kaszlu, anginie, zapaleniu gardła, krtani i oskrzeli. Ze względu na zawartość związków flawonoidowych mają one właściwości napotne, przeciwbólowe i przeciwzapalne, a zawarty w nich śluz odpowiada za dodatkowe działanie osłaniające na błony śluzowe dróg oddechowych.

Malina - W soku z malin występuje kwas salicylowy (substancja używana m. in. do produkcji kwasu acetylosalicylowego, obecnego w aspirynie), który ma właściwości napotne i przeciwzapalne. Malinowe olejki eteryczne działają natomiast rozgrzewająco i antyseptycznie, co pomoże pokonać infekcje. Witaminowe bogactwo soku (C, B1, B2, B6, karoten) wzmacnia układ odpornościowy. Maliny są też skarbnicą garbników, które oddziałując ściągająco na błony śluzowe, działają przeciwzapalnie. Doskonale wspomagają leczenie przeziębień, infekcji bakteryjnych i wirusowych.

Tymianek - W przypadku tego zioła warto sięgnąć po przetworzone jego formy, a zwłaszcza w postaci oleju z tymianku. Zarówno w takiej formie, jak i w postaci liści tymianek jest naturalnym antybiotykiem. Jeden ze składników tymianku, thymol, działa antybakteryjnie, antygrzybicznie oraz zwalcza pasożyty.

Miód - Miód swoje antybiotyczne właściwości zawdzięcza substancjom, takim jak nadtlenek wodoru, lizozym, inhibina i apidycyna. Potrafią one zwalczać bakterie gram-dodatnie, takie jak gronkowce i paciorkowce. Poza tym miód działa na laseczki wąglika, prątki gruźlicy czy rzęsistka pochwowego. Poradzi sobie również z chorobotwórczymi grzybami z rodzaju Candida. Najlepiej sięgać po miody spadziowe z drzew szpilkowych, lipowe i grykowe z pasiek położonych powyżej 1000 m n.p.m., gdyż takie zawierają najwięcej inhibiny.